Ey hayat senin ne zaman ne getireceğin asla bilinmez değil mi ?
Şimdi hayatımda yaşadığım en büyük
keşkeyi yaşıyorum. Kardeşim dediğim insanın
en zor zamanında yanında değilseniz siz onun hayatında neden varsınız?
Ben zor şartlarda okumak için Türkiye‘nin bir ucuna gittim. Ailemi bıraktım vazgeçtim ve
sadece gittim. İşte tamda bu noktada bi dost geldi yanıma ve biz onunla 3 yıl
çok şey yaşadık. Beraber aç kaldık, evsiz kaldık, hasta olduk , güldük, ağladık
ve aklınıza gelen çok şeyde hep yan yanaydık ailem oldu benim. Yatay geçişle
yanımdan gitti evet ama biz kopmadık evet bir dönem ben koptum hayattan ve
kimseyle görüşmedim ama o benden hiç vazgeçmedi. Her zaman haberimi aldı ve hep
bakındı bana.
Aradan geçen zamanda iyileştim ben ve biz yine aile olduk. Evlenmeye karar
verdim ve kardeşimi yanımda istedim oda çok istedi bunu. Ama gelmedi olamadı.
Ona o kadar kızdım ve kırıldım ki sustum. Hiç aramadım onu , oda aramadı
beni. Birbirimize hiç nasılsın demedik . tam 5 ay boyunca ikimizde sustuk. Defalarca
elimin gittiği lanet telefonu gururumdan geri bıraktım. Sanki ortada bi bok
varmış gibi.
Ve tam da bugün hayatımda yaşamadığım bir acıyı yaşadım ve yüreğim yandı
sanki. Bugün mevlid kandili ve bu vesileyle konuştum kardeşimle ve aslında ne
zor zamanlar yaşadığını öğrendim. Kendime mi kızsam ona mı bilemedim.
O ben üzülmeyeyim düğünümde mutlu olayım diye benden saklamış ben beni
unuttu diye kendimi ondan saklamışım.
Tam düğün esnasında ilik kanseri olduğunu öğrenmiş ve teşhis tedavi
derken çok zor günler atlatmış. İlik nakli de dahil çok zor süreçler atlatmış
ve ben bunları asla öğrenmedim çünkü kimseye izin vermemiş bunu bilmesin
üzülmesin en mutlu günleri diye.
Şimdi ben hayatımda ki en büyük pişmanlıkla başbaşayım evet bilemezdim. Tahmin
bile edemezdim doğru ama gelip bunu içime kalbime anlatamıyorum.
Ne
olursa olsun yanında olmak isterdim ve ben olamadım.
Hayatımda gururum beni ilk kez bu kadar keşkelerde boğdu. Şimdi bütün
bunları neden yazıyorum bilmiyorum. Yazmak iyi geliyor beklide ama kimse bunu
yaşasın istemediğimden beklide. Gururunuz hayatınızdaki insanlardan kıymetli
olmasın. Aramazk istediğiniz insanları aman boşver diye geçiştirmeyin arayın. Sonra
keşke demek çok acı veriyor.
Ben şimdi ne mi yapıcam kardeşimin yanında olduğumu her zaman
hissettireceğim ve onu yalnız bırakmamak için hep yanında olacağım.
Benim kardeşimin henüz 16 aylık dünyalar güzeli bi kızı var hayata
tutunmasına onca acıyı yaşayıp yineden dimdik ayakta kalmasına tek sebep beklide
o. Ama bizlerde ailesi olarak yanındayız bu süreç daha devam eden ve hala çok
zor olan bir süreç onun gülmeye ihtiyacı var ve benim adım Gülen ….
Seni tanıdıgım için çok mutluyum SABRİYE GÜNEŞ ve sen iyiki benim
kardeşim oldun. Bundan sonra hiç yalnız bırakmam seni beni kendinden bile çok
düşünüp ama üzülmesin diye düşünen koca yürek seni seviyorum…
Siz bu yazı için vaktini ayırıp okuyan değerli arkadaşlarım sanın
gururunuza kapılıp hayatınızda olan değerleri ertelemeyin sonra canınız çok
yanıyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder