BEN İNSANIM VE DE ÇOK KOCAMAN MUTLUYUM YA SİZ ?

Hayatta ne önemliydi insanlar için.

    Hiç belli olmuyor. Kişiye göre nasılda değişiyor değil mi öncelikler. Benim şuan etrafımda olanların çok büyük bir kısmı paracı mesela. Hak yenmiş ah alınmış aman yanlış mı yaparız düşüncesi yok.

    Sanırım tamda bu yüzden benden olmuyor galiba. Ben ki birinden bir şey isterken bile aman derim. Hakkı geçmesin diye paylaşılan bisküviden bile daha az olanını almayı tercih ederim. Görüyorum ki hayat bunları değil de sadece kendini düşünenleri savunur olmuş. Bize acılarını verirken onlara olmuş meyveleri veriyor. Aslında vicdansız olmak lazım diyorum bazen umursamamak daha mı doğru dersiniz. Ben iki arada bir derede gidip gelenlerden oldum. Ama sanırım hala vicdanla yaşamanın daha doğru olduğunu savunanlardanım.

   Hayat adil olmayan bir ortam zaten. Kimimiz açken kimimiz tokuz. Kimimiz bol yaşarken kimimiz kıt kanaat yaşıyoruz. Kimimiz bir aya çalışıp ancak kazandığımız kadarını kimimiz belki de 3 5 kez kullanıp bir kenarı atacağımız eşyalara veriyoruz. Yani benciliz işin özü.

   Ne kadar çok şeye sahipsek daha çok bencilleşiyoruz. Daha fazlası bizim olsun istiyor bizde olanla yetinmeyip onda var bende daha fazlası olsun derdine düşüyoruz. Olusun tabi olsunda başkasının hakkını yemeden onun rıskıyla oynamadan hakkını elinden almadan yapmalı insan bunu. Siz elde ettiklerinizi başkasının sırtından kazanıyor ve hala doymuyorsanız zaten insanlıktan bir adım çıkmışsınız demektir.

    Vicdan çok enteresan bir olgu. Kişiden kişiye deli gibi değişiyor. Kimisi ufacık şeye bile vicdan yaparken öteki kocaman haksızlığa sırt dönebiliyor. Hayatımda gördüklerimden anladığım ve emin olduğum az öğretilerden biride hayat terazisinde ne kadar paranız varsa o kadar vicdanınız azalıyor. Terazinizin topuzu paranın tarafına ağır basarken vicdanın kaldırıp atıyor. Ve maalesef kişi onu unutup sanki hiç yokmuş gibi davranıyor.

     Çok sıkıntılı olduğum zamanlar Allahtan çok para istiyorum. Allahım ver nolor bende rahat edeyim diyorum. Sonra aklıma bunlar geliyor ve diyorum ki allahım azdıracak kadar değil kurtaracak kadar ver. Ben vicdansız olmak istemiyorum. Yatağımda kantarımın topuzu eşit tartıyorsa huzurluyum demektir. İşte tamda bu yüzden bende ve benim gibilerden insan dışında hiçbir şey olmuyor. 

    Ben insanım ve de çok kocaman mutluyum ya siz ?